MMedewerkers van cConnell Dowell ervaren nieuw veiligheidsprogramma met Cat® SimulatorSimLite Systemen met VR

Al meer dan 60 jaar levert McConnell Dowell innovatieve oplossingen voor complexe projecten, variërend van afgelegen hulpbronnen tot stadsinfrastructuur. De projecten omvatten bouw-, civiele, elektrische, fabricage-, maritieme, mechanische, pijpleiding-, spoor-, tunnel- en ondergrondse constructies op twee continenten: Australië, Nieuw-Zeeland en Azië. De veiligheid van werknemers is een prioriteit, van de operators van de fabriek (zwaar materieel) tot professionele ingenieurs, kwaliteitsteams en alle werknemers en onderaannemers van het bedrijf.

Volgens het rapport ‘Work-related Traumatic Injury Fatalities, Australia 2020’ van Safe Work Australia waren er in 194 120,000 dodelijke ongevallen en 2020 ernstig gewonden op Australische werkplekken, waarbij voertuiggerelateerde incidenten de belangrijkste oorzaak van de dodelijke slachtoffers waren. Industrieën zoals de bouw en de logistiek droegen onevenredig zwaar bij aan deze statistieken en waren goed voor ongeveer 68% van alle dodelijke slachtoffers. Ondanks best practices uit de sector, zoals uitsluitingszones, barrières, spotters, achteruitrijcamera's en training, zijn deze statistieken de afgelopen twintig jaar grotendeels constant gebleven.

Greg Evangelakos, de Australische gezondheids- en veiligheidsmanager van McConnell Dowell, legde uit dat het bedrijf op zoek was naar een trainingsoplossing om incidenten en dodelijke ongevallen te helpen voorkomen voor de meer dan 3,000 werknemers en 15,000 onderaannemers die voor hun projecten werken. “Wat we bij onze projecten ontdekten, is dat sommige werknemers en aannemers geen inzicht hadden in installaties (zwaar materieel) en hun blinde vlekken”, aldus Evangelakos.

Het bedrijf gebruikte verschillende methoden, waaronder veiligheidsinstructies, training, introductie, Safe Work Method Statements (SWMS), pre-starts en toolboxgesprekken om de veiligheid van hun werknemers en onderaannemers te garanderen. Evangelakos legde uit dat hoewel deze methoden geschikt waren, ze nog steeds op zoek waren naar verbeteringen.

“Dus hebben we onszelf uitgedaagd hoe we werknemers beter konden laten zien of leren hoe ze met installaties (zware apparatuur) en blinde vlekken kunnen omgaan. We hadden een andere manier nodig dan dat we voor tweehonderd mensen stonden, hen een foto lieten zien en uitlegden waar de blinde vlekken zaten”, legt Evangelakos uit.

Het Health & Safety-team begon virtual reality (VR) als oplossing te verkennen.

“We zijn met een ontwikkelaar het virtual reality-pad opgegaan om een ​​programma te ontwikkelen, maar het werkte niet. Het was gewoon niet wat we nodig hadden”, zei Evangelakos. “Onze volgende stap was het onderzoeken van virtual reality vanuit een kant-en-klaar product, dus namen we contact op met Cat® Simulators.”

Het team wist dat Cat Simulators-systemen werden gebruikt om nieuwe en ervaren machinisten te trainen in het effectief bedienen van zwaar materieel, maar ze hadden een ander soort training nodig voor hun werknemers en onderaannemers.

Evangelakos legde uit dat ze besloten “de simulator op zijn kop te zetten” en de simulatoren te gebruiken om onervaren werknemers uit alle disciplines te helpen een beter perspectief en bewustzijn te krijgen van zwaar materieel en blinde vlekken.

In plaats van zich te richten op ervaren operators, richtte het team zich op het bredere personeelsbestand, waaronder kwaliteitsteams, ingenieurs, landmeters en werknemers die blootgesteld werden aan het werken met zwaar materieel. “In principe richtten we ons op alle werknemers waarvan we dachten dat ze risico zouden lopen als ze deelnamen aan ons VR Simulation Plant Awareness Program”, aldus Evangelakos. “In de simulator kom je zo dicht mogelijk bij de echte fabriek (zwaar materieel) zonder dat je echt gevaar loopt.”

Plantbewustzijnsprogramma voor VR-simulator

Evangelakos vervolgde: “Bouwmensen en -activiteiten zijn van nature praktijkgericht. We zagen een kans met simulatoren om de kennis en het begrip van de huidige best practices in de sector voor interactiecontroles tussen mens en plant om te draaien en deze nog praktischer te maken.”

Dit werd ondersteund door het 70:20:10-model van leren en ontwikkelen. Dat model suggereert dat 70% van het leren plaatsvindt door ervaring, gevolgd door 20% door peer-to-peer relaties, en slechts een klein deel, 10%, door cursussen en training. Voorheen hadden medewerkers beperkt ervaringsleren. Nu is hun plantbewustzijn en dodehoektraining praktijkgericht door totale onderdompeling dankzij VR, waardoor ze uit de eerste hand de beperkingen van de machine en dode hoekgebieden kunnen ervaren.

Projectveiligheidssystemencoördinator Dru Morrish legde de structuur van het programma en het gebruik van de Cat Simulators SimLite Dozer- en SimLite Excavator-systemen uit. “We gebruiken de simulatoren in een sessie van 10 tot 15 minuten met elke deelnemer. Het doel is om het bewustzijn van de werknemers over de fabriek (zwaar materieel), de werking ervan en de gevaren die ermee gepaard gaan te vergroten”, aldus Morrish.

Hij legde uit: “De beste en veiligste manier om dat te doen is door middel van virtual reality, omdat het zo dicht mogelijk bij hen in de buurt komt om ze de sleutels te geven en ze op een machine te laten stappen.”

Taken van deelnemers in het programma

Wanneer de deelnemers arriveren, krijgen ze een oefenblad met een luchtfoto van een bulldozer of graafmachine met een cirkel eromheen. Vervolgens moeten ze de blinde vlekken van de machine tekenen, op basis van hun inzicht in een typische werkomgeving en omstandigheden. “We laten ze een plek, een wig, een lijn of wat ze denken dat de blinde vlekken zijn, nabootsen”, legt Morrish uit.

Na het bekijken van een instructievideo over het gebruik van de bedieningselementen van de bulldozer of de graafmachine, zijn ze klaar om een ​​vooraf gedefinieerde taak voor beide machines uit te voeren. Deelnemers die het Cat Simulators SimLite Dozer-systeem gebruiken, bevinden zich in een pad-nivelleringsomgeving.

“We zeggen dat ze goed om zich heen moeten kijken, omhoog, omlaag, in en rond. Om er zeker van te zijn dat ze vertrouwd zijn met hun nieuwe cabineomgeving en de omliggende werkplek”, aldus Morrish.

Vervolgens wordt de deelnemers verteld dat ze de heuvels met bulldozers op een vlakke ondergrond voor hen moeten neerstorten. "Ze besteden misschien vijf tot zes minuten aan het daadwerkelijk uitvoeren van de operatie", legt Morrish uit. “Nadat ze klaar zijn, geven we ze hetzelfde oefenblad dat ze eerder hebben ingevuld. En wij zeggen: kun jij, op basis van jouw ervaring, de blinde vlekken tekenen? Misschien is uw inzicht of bewustzijn toegenomen nadat u de machine daadwerkelijk heeft bediend. Misschien zijn je gedachten nu anders dan voordat je begon.’

Vervolgens wordt de deelnemers gevraagd de werkplek na te bootsen met behulp van kleine kartonnen uitsneden van de verschillende landschappen op de werkplek, machines, vrachtwagens, eventuele harde barrières, enz. De laatste taak die de deelnemers moeten voltooien is een korte enquête.

‘De meeste mensen hebben een vooroordeel over overmoed’, zegt Morrish. “Ze antwoordden: ‘Ja, natuurlijk zou ik iemand zien als ze naar me toe kwamen terwijl ik de machine aan het bedienen was.’ Vervolgens stelde ik ze de vraag: ‘Hoeveel vrachtwagens stonden er rond de werkplek?’ Het is niet ongebruikelijk dat deelnemers dat doen. wat beantwoorden? Er was een vrachtwagen? ''

“In het bulldozervoorbeeld zijn er feitelijk drie vrachtwagens verspreid over het terrein”, legt Morrish uit. “Ze hebben moeite om een ​​van de vrachtwagens te zien, maar toch beweren ze dat ze een persoon konden zien. Dan beseffen ze: ‘Nou, misschien zou ik ze niet zien. Als ik geen vrachtwagen kan zien, hoe zou ik dan een persoon hebben gezien?’”

Na deelname aan het VR Simulator Plant Awareness Program hebben deelnemers niet alleen een beter gevoel voor de dode hoeken op de bulldozer en graafmachine, maar waarderen ze ook de hoeveelheid concentratie en vaardigheid die nodig is om zwaar materieel veilig te bedienen.

“Ze leren bijvoorbeeld over het momentum dat betrokken is bij de beweging van een grote machine. Dat het volledig in omgekeerde richting kan worden gezet, betekent niet dat het stopt met vooruitgaan en onmiddellijk van richting verandert”, legt Morrish uit. “Het resultaat is dus dat de deelnemers een beter begrip hebben van wat er precies komt kijken bij het bedienen van installaties (zwaar materieel) en een groter empathie hebben voor de operator. Ze beseffen dat het eigenlijk enige vaardigheid en een grote hoeveelheid concentratie vergt.”

“En de training doorbreekt het stereotype dat fabrieksoperators soms hebben, waarbij het alleen maar om de man gaat die voortijdig van school is gegaan en voor zijn geld een machine bestuurt”, aldus Morrish. ‘Van buitenaf gezien is hij een man in een grote glazen vissenkom. Ik kan zijn laarzen en zijn helm zien, dus hij zou mij moeten kunnen zien.

“De simulator is een krachtig hulpmiddel om de beste operator ter wereld te creëren”, aldus Morrish. “Maar daar zijn wij niet in geïnteresseerd. Met de simulatoren in ons programma behalen we de resultaten waar we naar op zoek zijn.”

Evangelakos concludeerde: “We zien een positieve verandering als we de simulator gebruiken om gedrag te veranderen. Dat is heel duidelijk. We hebben bijna 500 deelnemers aan het programma geholpen, dat 10 tot 15 minuten duurt maar een langdurige impact heeft op hun respect voor de fabriek en de exploitant. Het werkt."